Taijiquan

Taijiquan jest chińską sztuką walki, stworzoną przez rodzinę Chen. Od XIII wieku nieprzerwanie było ono udoskonalane i nauczane wyłącznie w obrębie klanu. Dopiero w XIX wieku, po otwarciu się rodu na przyjmowanie uczniów z zewnątrz, wytworzyły się inne szkoły (style). Ich nazwy najczęściej brano od nazwisk ich twórców. Te bardziej znane odmiany to Yang, Wu, Sun, Hao i inne. Stylów i ich odmian jest sporo i laik może się w tym pogubić. Taijiquan zagościło również w klasztorach taoistycznych. Współcześnie władze chińskie spowodowały stworzenie dla swoich celów form nietradycyjnych, takich jak 24 obrazy pekińskie, formy 42 i 48 ruchowe itp.

W zależności od stylu ruchy ćwiczących czasem mogą być powolne i utrzymane w jednostajnym rytmie, kiedy indziej tempo jest zmienne, przeplatane uderzeniami wybuchowymi, wyskokami i tupnięciami.

Taijiquan jest obszernym systemem, w którego skład wchodzi praktyka medytacji, oryginalne formy qigong, bojowe formy ruchowe ręczne, formy z bronią lub przyrządami, ćwiczenie aplikacji, tuishou i inne. Całość oparta jest na solidnych podstawach teoretycznych z elementami filozofii Dalekiego Wschodu.

Pomimo różnic, które widać na pierwszy rzut oka, w rozmaitych stylach taijiquan dąży się do tego samego celu – kontroli przepływu energii wewnętrznej, integracji ciała i umysłu i do szeroko pojętej równowagi. Te dalekosiężne cele gwarantują skuteczność w sztukach walki, poprawę zdrowia i harmonię w codziennym życiu. Aby podążać bezpiecznie ku tym celom, niezbędny jest właściwy przekaz i kompetentny nauczyciel.

Strategia walki taijiquan jest dość obszerna i zawiera wiele aspektów. W jednym z nich dąży się do interpretowania energii przeciwnika, wyczuwania impulsu poprzedzającego działanie, oraz do wyprzedzenia ataku. Dla stylu Chen charakterystycznym elementem jest nauka trzynastu technik. W taijiquan adept dąży do równowagi między yin i yang – miękkim a twardym, szybkim i wolnym, pustym i pełnym itp. Z jednej strony rozwijana jest siła „miękka”, trudna do zinterpretowania przez przeciwnika, a z drugiej – „twarda”, wyrażana w uderzeniach eksplozywnych fajin.

Swoją ogromną popularność taijiquan osiągnęło przede wszystkim dzięki wszechstronnym walorom zdrowotnym i uspokajającym. Pod tym względem nie da się go przecenić. Twórcy najstarszego stylu – Chen, wychodzili z założenia, że aby stać się dobrym wojownikiem, trzeba wpierw stać się zdrowym, zrównoważonym i dobrym człowiekiem.

tekst: Marek Baliński

Zdjęcia ukazujące techniki sztuki walki Taijiquan

informacja o cookies

Szanowny czytelniku,

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.